Screening
Ontdek de stem van Alfred Hitchcock « woord voor woord » in een creatie voor muziek en dans.
Down the Rabbit Hole is een jong Europees muziekcollectief opgericht in 2017 door klarinettist Filipa Botelho (Portugal), percussionist Kaja Farszky (Kroatië) en celliste Hanna Köbel (Duitsland). onder leiding van drie artistiek leiders. Het collectief verkent graag de mogelijkheden die originele theaterinstallaties hen bieden en wil hedendaagse muziek op het pad van een nieuwe dramaturgie brengen.
Het programma van deze unieke avond is er het bewijs van: het collectief Down the Rabbit Hole roept de geest van de meester van de suspense Alfred Hitchcock op en presenteert een selectie werken het thema van de angst en suspense. Dit gevoel zit volgens Hitch zelf in ieder mens geworteld. "Er is niets veranderd sinds Roodkapje het moest opnemen tegen de grote boze wolf," schrijft hij. "Wat ons vandaag bang maakt is precies hetzelfde wat ons gisteren bang maakte. Alleen de wolf is anders." Componist Frédéric Verrières deconstrueert het werk van de filmmaker en knipt de lichamen en geluiden eruit als 24 fotogrammen van een te reconstrueren filmrol. Het stuk Evening Harmony functioneert als een verkenning van het mechanisme van de piano en haar - al dan niet conventionele - klanken. Tegelijkertijd wordt ook het ritueel van de solist die een prelude van Debussy speelt gedecomponeerd en opnieuw uitgevonden, zowel op vlak van mise-en-scene als muziek. Een andere dialoog zal plaatsvinden tussen de live muzikanten en de door Charleroi Danse voorgestelde dansers, met bijzondere aandacht voor ritme.
Meer info
Met Screening creëerde Frédéric Verrières een muziekstuk gebaseerd op de filmlessen van Alfred Hitchcock. Nadat hij een analogie zag tussen The Birds en muzikale constructie, nam de componist de stem van de filmmaker "woord voor woord" voor zijn niet werk. Uitgevoerd door het collectief Down the Rabbit Hole, combineert Screening de muziek van Frédéric Verrières met de stem van de filmmaker en beelden uit zijn films in een ‘visueel’ concert.
De ritmische dissociatie tussen de muziek en de projectie van filmfragmenten, alsook de sequentiële, versnelde, vertraagde en getransformeerde stem van Alfred Hitchcock, en de off-beat lichteffecten van Screening, produceren een voorstelling in de vorm van een "waakdroom".