Le Temps suspendu
Zang en strijkers mengen zich wonderwel tot diepe emoties en nemen ons mee op vele opwindende, exotische en verjongende geluidsreizen. In het kader van de 250ste verjaardag van de Koninklijke Academie en de 60ste verjaardag van Musiques Nouvelles.
"Ô Temps suspends ton vol…"
De werken in dit programma lijken allemaal op Alphonse de Lamartine's aansporing te antwoorden.
Henryk Gorecki zet aan het begin van zijn tweede kwartet, Quasi una fantasia, een beklemmend en spookachtig klankritueel in; een onontkoombare en indringende processie.
Ook Arvo Pärt's Ein Wallfahrtslied nodigt ons uit om een ingehouden muzikale tijdelijkheid te ervaren, een rustgevende en verkwikkende muzikale soberheid.
Philippe Glass creëert een hypnotiserende, caleidoscopische muzikale toekomst, geboren uit het gebruik van koppige herhaling en de subtiele combinatie van de belangrijkste elementen van de muziek (arpeggio's, ostinati, harmonische marsen, enz.).
In For Kate ten slotte, gecomponeerd ter nagedachtenis aan de tragisch overleden pianiste Kate de Marcken, ziet Jean-Paul Dessy muziek als een bevoorrecht medium om het leven van een overleden geliefde te vieren, om op mysterieuze wijze te getuigen van het feit dat haar aanwezigheid echt onder ons is, in de diepte van een dimensie van ons wezen die ons bevrijdt van de grenzen van ruimte en tijd.